HEUKERSWINKEL

Deze woning stond er ook al in 1690 en heeft al veel meegemaakt. Zij had als ze kon veel te vertellen. Destijds woonde hier Hindrik Jans, getrouwd met Fennegien Jansen. Hij was kuiper (kuper) van beroep. Hij maakte wasbalies , bier- en botertonnen. Omstreeks 1765 wordt deze woning gekocht door Willem Geerts (getrouwd met Annigje Harms). Ook hij was kuper van beroep. Later werd deze woning nog enige keren verkocht. Totdat er op 16 januari 1889 deze woning verkocht werd aan Hindrik Jansen voor de prijs van fl. 937-. Hindrik Jansen was van beroep kruidenier en had ook een winkeltje aan huis. Zijn vrouw Ida runde het. Zoals bijna overal in Drenthe hadden de mensen hier ook bijna geen geld. De boodschappen die Hindrik Jansen hier aan de inwoners verkocht werden bijna allemaal met spek en boter geruild. In april en mei als de kippen begonnen te leggen werden eieren ook geruild met zijn handelswaar. Ook de eieren van eenden, kieviten, gruttos en wulpen werden door hem voor kruidenierswaren geruild . Sommige kleine boeren en arbeiders stroopten nog wel eens een haas of een konijn, die ook door Hendrik Ems werden meegenomen. Bijna iedere dinsdagmorgen ging Jansen met een juk op zijn schouders lopend naar Groningen. In het voorjaar had hij doorgaans zon honderd eieren, enige ponden spek en een paar pond boter in de korven liggen, die op zijn schouders rusten. ’s Morgens al heel vroeg (tussen een en twee uur) ging hij met zijn handelswaar op weg Groningen om zijn concurrentie voor te blijven, anders had beter met zijn handelswaar thuis kunnen blijven. Als de zaken slecht waren gegaan, was hij weer om een uur of vijf terug in Eext . Maar was hij veel later thuis dan was de handel beter geweest. Als de boter, eieren of spek duur geweest waren dan permitteerde Hindrik Jansen zich een borreltje in de een of andere herberg. Ook in het nog niet zoverre verleden (vroeg 20ste eeuw) werden kievitseieren aan kruidenier Hendrik Ems, die met zijn venterskar uit Annen kwam, meegegeven. De kruidenier gaf deze eieren weer aan een eierhandelaar mee. Zijn kleinzoons Arnold * 1897 en Willem Jansen* 1901 hebben dit verhaald.