WATERPUTTEN
Naast veel woningen in Eext waren waterputten (zon 100) gegraven. Deze putten waren 10 tot 15 meter diep. De putten werden opgebouwd met cementen ringen van 1 meter hoog. Werd een nieuwe woning gebouwd dan werd vaak toestemming gegeven van elkaars put gebruik te maken. Dat was wel heel gemakkelijk en werkte vaak ook voortreffelijk… Maar als er ergernissen waren kon zomaar de vlam in de pan slaan. Zo ook bij Naweg no. 31 waar de eigenaar naast hun huis een waterput van 11 ringen diep had gegraven. Op no. 29 werd ook een woning gebouwd. De eigenaar van deze woning mocht gebruik maken van de put op nr. 31. Als de eigenaar van de put water wilde halen, stond die nog al eens droog, omdat de buren voor waren geweest. Met als gevolg een fikse ruzie: De buurvrouwen begonnen op elkaar te schelden en sloegen elkaar met de schoteldoek (nu: aanrechtdoek) om de oren. De eigenaar van nr. 31 verbood de ander nog gebruik van de put tenmaken. Voor die ander zat er niets anders op ook een waterput te graven. Op ongeveer zes meter van de bestaande put een nieuwe put gegraven. Als die 6 meter diep is, geeft deze al water. Dit kon toch niet waar zijn? Alle putten in Eext moesten tussen de 10 en 15 meter diep gegraven worden. Dat was een meevaller. Er waren maar 6 cementringen nodig. Dat scheelde nog al wat in de kosten, want de putringen bepaalden de prijs. Deze put heeft door de jaren heen altijd meer dan voldoende water gegeven.
EEN BOERPUT
De Boermarke Eext heeft in Eext meerdere boerputten laten maken. Naast de Middenstraat heeft zon Boerput gezeten. Boerputten stonden altijd op grond van de Boermarke. Een put werd door de leemlaag heen gegraven, zon 10 tot 15 meter diep. Een oud versleten wagen wiel zonder spaken en zonder toet werd op de bodem gelegd. Hierop werden platte veldkeien gelegd. Op de landerijen rond Eext lagen veel veldkeien, die doorgaans werden verkocht en gebruikt om daarmee zeedijken te versterken. De put werd verder opgebouwd met deze keien. In Eext zijn er waarschijnlijk zes , maar zeker vier putten met veldkeien opgebouwd. Sommige boeren hadden zelf een put naast hun boerderij gegraven. Tenminste twee daarvan zijn met speciaal daarvoor gegraven turven opgebouwd. Als de put klaar was moest nog een juk geplaatst worden. In het bovengedeelte werd een houten rol bevestigd. Aan een van de uiteinden van die rol werd een slinger gemaakt. Aan het andere uiteinde werd een touw bevestigd die werd opgewonden. Een aan het touw vastgeknoopte emmer kon nu in de put neergelaten worden en het water naar boven gehaald.Kinderen mochten onder geen voorwaarde water putten en dat werd hen dan ook steeds weer verboden. Maar kinderen zijn nieuwsgierig: als ze alleen zijn dan doen ze het toch! Een 6-jarige jongen moest het in 1924 toch eens proberen. Hij kon de emmer met water niet van het jukkrijgen en viel met emmer en al de diepte in. De jongen heeft in die waterput vreselijk staan te brullen. Verschillende mensen hebben het geschreeuw gehoord. De bewoner van het huis naast de put, was er als eerste bij. Hij sprak deze jongen kalmerend toe. De jongen moest in de emmer gaan zitten. Zo kon hij uit de put gehaald worden. Deze jongen is er bijna zonder kleerscheuren afgekomen: slechts een schaafwond op zijn hoofd.