KOFFIEHOEK
Rond 1700 werd steeds meer koffie als genotmiddel gebruikt. Producten als koffie, thee, tabak en specerijen waren vooral in het noorden bijzonder duur of in het geheel niet verkrijgbaar. Deze producten moesten van ver overzee gehaald worden en de gevaren van zeereizen waren groot. De winkels die deze waren verkochten, moesten ook nog belasting over deze goederen betalen. In Eexterveen was een koffiehuis, waar koffiebonen te koop waren. Alleen het Koffielaantje waar ooit dit koffiehuis heeft gestaan, is daar nog bekend . In Eext is nog een buurtschap die naar de koffiebonen is genoemd, deze buurt wordt het ,,koffiehoek genoemd . In het huis aan de Brinkstraat no. 5 woonde in 1724 Berend Jans Winkels (getrouwd Jantien Roelofs). Deze mensen hadden een heukerij en hebben koffiebonen verkocht. Berend Jans ging waarschijnlijk lopend naar Groningen om daar een spint of een kop koffie (inhoudsmaten) te kopen. Als hij terug in Eext was, kon de verkoop van koffie beginnen. Een klant die een half of een heel loodje koffiebonen wilde kopen, moest een kopje of een kommetje van huis meenemen. De koffiebonen moesten eerst nog in een gietijzeren brander gebrand worden. De koffiebrander werd op het vuur gezet. Na het branden werden de bonen met een gietijzeren koffiemolen gemalen. Als er koffie gezet werd, werd een theelepeltje chichorij samen met de koffie in de koffiepot gedaan (chichorij: de gebrande en gemalen wortels van witlof). Daarna kwam er vaak een mespunt ,, Buismans G.S in de koffiepot. Buisman is gebrande suiker en gaf de koffie een sterke smaak. Buisman is de naam van de fabrikant. In Zuidlaren was rond 1900 een fabriek van Salomon Cohen (hij woonde ook nog in de boerderij van Henderikus Brinks en was van Joodse komaf), waar blauwe zakjes met gesneden witlof wortels ter grote van een pakje boter gemaakt werden. Dit ,,sukerij zoals vaak gezegd werd, maakte de koffie extra lekker. Bedoeld werd dat het veel voordeliger was.